കാലം വീണ്ടും അതിന്റെ മായാ മരീചിക തുഴഞ്ഞു ദൂരേയ്ക്ക് ദൂരേയ്ക്ക് പോയ്ക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു....
അനന്തമീയാത്ര...
പുഴയും, മലയും കാടും, വയലുമെല്ലാം പിന്നിലാക്കിക്കൊണ്ട് പ്രതികാരദാഹിയായ ഒരു യക്ഷിയെപ്പോലെ നമ്മെ കടന്നു പോകുമ്പോള്..
വെട്ടിപിടിച്ച സ്വപ്നസൌധങ്ങളുടെ മട്ടുപ്പാവിലിരുന്നു കഴിഞ്ഞ കാലത്തിലെയ്ക്ക് ഒരു തിരിഞ്ഞു നോട്ടം..
താന് വന്ന വഴികളില് തന്നെ എതിരേറ്റ കാലത്തിന്റെ നെഞ്ചില് തല ചായ്ച്ചു ഈ മനിമെദ്യുടെ മുകളില് ഇങ്ങനെ നില്ക്കുമ്പോള് മനസ്സില് എന്തെല്ലാമോ മിന്നി മറയുന്നു...
ഏതോ നഷ്ടസ്വപ്നങ്ങള് തന്നെ വേട്ടയാടുന്നുണ്ടോ എന്നൊരു സംശയം..
ഈ വഴിയിലൂടെ നടന്നു തനിക്കരികില് വന്നു പോയതാരെല്ലാമായിരുന്നു.??
തന്നില് ആശകളും മോഹങ്ങളും നല്കി ഒടുവില് മോഹഭംഗങ്ങളുടെ താഴ്വരയില് തന്നെ തനിച്ചാക്കി പിരിഞ്ഞു പോയതാര്?
മനസ്സില് ഒരാളെ തിരഞ്ഞപ്പോള് ഒരുപാട് മുഖങ്ങള് മിന്നിമറഞ്ഞു പോയി....
എരിഞ്ഞു തീരുന്ന സിഗരറ്റ് കുറ്റികള് ആഷ്ട്രെ നിറഞ്ഞു പുറത്തേയ്ക്ക് വീണു തുടങ്ങി...
ഇരിക്കുന്ന ടേബിളിനു ചുറ്റും സിഗരറ്റ് കുറ്റികളും ധൂമപടലവും മൂടപ്പെട്ട ഒരന്തരീക്ഷം സമയം സന്ധ്യയോടടുത്തിരിക്കുന്നു..
അസ്തമയ സൂര്യന് കടലിന്റെ മടിത്തട്ടിലെയ്ക്ക് മുങ്ങാം കുഴിയിട്ടു അവളില് ലയിച്ചില്ലാതാവാന് വെമ്പല് കൊള്ളുന്ന പോലെ....
ചേക്കേറാന് ധൃതി കൂട്ടുന്ന കിളികള് ആകാശ വിധാനത്തിന്റെ വിരിമാറിലൂടെ ചിറകുകള് വീശി വീശി പറന്നു പോയി.
ഏകനായി മൂകനായി ഈ ഒഴിഞ്ഞകോണില് ഇങ്ങനെ നില്ക്കുമ്പോള് എന്നെ തഴുകി തലോടുന്ന പാലപ്പൂവിന്റെ ഗന്ധമുള്ള ഈ കുളിര് കാറ്റെറ്റു നില്ക്കാന് മനസ്സ് വീണ്ടും വീണ്ടും വെമ്പല് കൊള്ളുന്നു....
പോകാന് സമയമായി എന്നറിയിക്കാനായിരിക്കുമോ ഗന്ധര്വ സംഗീതവും അവന്റെ സുഗന്ധവും പേറി ഈ മന്ദമാരുതന് എന്നെ തഴുകി തലോടി എന്റെ ചിന്ധാധരണികളില് നിന്നും ഉണര്ത്തിയത്..
പോകാന് സമയമായിരിക്കുന്നു.. അതാ രജനീ പുഷ്പ്പങ്ങള് മിഴികള് തുറന്നു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ഈ ഒഴിഞ്ഞ ശാന്ത സുന്ദരമായ സായാഹ്നം ആസ്വദിക്കുവാന് ഇനി വരുവാന് ആകുമോ എന്നെനിക്കറിയില്ല..
എങ്കിലും ഞാന് വരും.....
അനന്തമീയാത്ര...
പുഴയും, മലയും കാടും, വയലുമെല്ലാം പിന്നിലാക്കിക്കൊണ്ട് പ്രതികാരദാഹിയായ ഒരു യക്ഷിയെപ്പോലെ നമ്മെ കടന്നു പോകുമ്പോള്..
വെട്ടിപിടിച്ച സ്വപ്നസൌധങ്ങളുടെ മട്ടുപ്പാവിലിരുന്നു കഴിഞ്ഞ കാലത്തിലെയ്ക്ക് ഒരു തിരിഞ്ഞു നോട്ടം..
താന് വന്ന വഴികളില് തന്നെ എതിരേറ്റ കാലത്തിന്റെ നെഞ്ചില് തല ചായ്ച്ചു ഈ മനിമെദ്യുടെ മുകളില് ഇങ്ങനെ നില്ക്കുമ്പോള് മനസ്സില് എന്തെല്ലാമോ മിന്നി മറയുന്നു...
ഏതോ നഷ്ടസ്വപ്നങ്ങള് തന്നെ വേട്ടയാടുന്നുണ്ടോ എന്നൊരു സംശയം..
ഈ വഴിയിലൂടെ നടന്നു തനിക്കരികില് വന്നു പോയതാരെല്ലാമായിരുന്നു.??
തന്നില് ആശകളും മോഹങ്ങളും നല്കി ഒടുവില് മോഹഭംഗങ്ങളുടെ താഴ്വരയില് തന്നെ തനിച്ചാക്കി പിരിഞ്ഞു പോയതാര്?
മനസ്സില് ഒരാളെ തിരഞ്ഞപ്പോള് ഒരുപാട് മുഖങ്ങള് മിന്നിമറഞ്ഞു പോയി....
എരിഞ്ഞു തീരുന്ന സിഗരറ്റ് കുറ്റികള് ആഷ്ട്രെ നിറഞ്ഞു പുറത്തേയ്ക്ക് വീണു തുടങ്ങി...
ഇരിക്കുന്ന ടേബിളിനു ചുറ്റും സിഗരറ്റ് കുറ്റികളും ധൂമപടലവും മൂടപ്പെട്ട ഒരന്തരീക്ഷം സമയം സന്ധ്യയോടടുത്തിരിക്കുന്നു..
അസ്തമയ സൂര്യന് കടലിന്റെ മടിത്തട്ടിലെയ്ക്ക് മുങ്ങാം കുഴിയിട്ടു അവളില് ലയിച്ചില്ലാതാവാന് വെമ്പല് കൊള്ളുന്ന പോലെ....
ചേക്കേറാന് ധൃതി കൂട്ടുന്ന കിളികള് ആകാശ വിധാനത്തിന്റെ വിരിമാറിലൂടെ ചിറകുകള് വീശി വീശി പറന്നു പോയി.
ഏകനായി മൂകനായി ഈ ഒഴിഞ്ഞകോണില് ഇങ്ങനെ നില്ക്കുമ്പോള് എന്നെ തഴുകി തലോടുന്ന പാലപ്പൂവിന്റെ ഗന്ധമുള്ള ഈ കുളിര് കാറ്റെറ്റു നില്ക്കാന് മനസ്സ് വീണ്ടും വീണ്ടും വെമ്പല് കൊള്ളുന്നു....
പോകാന് സമയമായി എന്നറിയിക്കാനായിരിക്കുമോ ഗന്ധര്വ സംഗീതവും അവന്റെ സുഗന്ധവും പേറി ഈ മന്ദമാരുതന് എന്നെ തഴുകി തലോടി എന്റെ ചിന്ധാധരണികളില് നിന്നും ഉണര്ത്തിയത്..
പോകാന് സമയമായിരിക്കുന്നു.. അതാ രജനീ പുഷ്പ്പങ്ങള് മിഴികള് തുറന്നു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ഈ ഒഴിഞ്ഞ ശാന്ത സുന്ദരമായ സായാഹ്നം ആസ്വദിക്കുവാന് ഇനി വരുവാന് ആകുമോ എന്നെനിക്കറിയില്ല..
എങ്കിലും ഞാന് വരും.....
No comments:
Post a Comment