കാല്പനീകതയുടെ പൂമരച്ചുവട്ടിലിരുന്നു ഞാന് കണ്ട കിനാവുകള്ക്ക് മഴവില്ലിന്റെ നിറവും കാട്ട് കൈതപ്പൂവിന്റെ മണവും പകര്ന്നു നല്കിയത് നീ ആയിരുന്നു.
പക്ഷെ എന്റെ സ്വപ്നങ്ങള് കായ്ക്കാതെ പൂക്കാതെ കൊഴിഞ്ഞു വീണപ്പോള് എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് നീ നടന്നകലുമ്പോള് പ്രാണന് ഇനിയും ബാക്കി നില്ക്കുന്ന എന്നെ നിന്റെ, ഞാന് പണ്ട് എന്നില് പ്രേമം നിറഞ്ഞൊഴുകിയപ്പോള് പാടിപുകഴ്ത്തിയതും വര്ണ്ണിച്ചതുമായ ആ പാദങ്ങള് കൊണ്ട് ചവുട്ടിയരച്ചു ഈ ജീവന് എടുക്കാമായിരുന്നില്ലേ?
ഇനിയും നരകയാതനകള് അനുഭവിക്കാന് എന്തിനു വെറുതെ വിട്ടു?
No comments:
Post a Comment